2010 GRIEKENLAND

STORM IN GRIEKENLAND

Griekenland is het land van zon en zeilen, van 1400 eilanden en 15.000 km kustlijn, mooie stranden en altijd mooi weer . . . . . . . tenminste tot oktober. Want dan begint de regentijd en dat kan echt heftig zijn. Wij kregen stormen en een waterhoos.

Geweldige start
Toen wij op 9 oktober vertrokken naar Lefkas, een eiland aan de westkant van Griekenland,om daar 3 weken te gaan zeilen wisten we dat het in oktober ook wel eens kon regenen. Dat neem je op de koop toe als je zo laat in het jaar gaat. De aankomst was geweldig. Jas uit, korte broek en T-shirt aan en genieten van de zon, de blauwe lucht en de heerlijke temperatuur. Gelijk de eerste dag troffen we bekenden van de Toerzeilers met een groep van 7 mannen. Met die groep trokken we de eerste dag op. ’s Avonds na het eten de eerste wolkbreuk. Aan de stortbui leek geen einde te komen. Zo lang zoveel water kennen wij in Holland niet. De riolen konden het water niet aan.

Donkere wolken
De volgende dag gingen wij naar Vasiliki, op een paar uur zeilen en troffen daar de volgende bekende, neef Tijmen met z’n aanstaande vrouw Suzanne. Wel 2 keer kijken voordat het doordringt. ’s Avond kennis gemaakt met de mogelijkheden van de heerlijke Griekse keuken.
Die nacht begon het te onweren. Niet zoals we dat in Nederland kennen maar echt zwaar onweer. De lucht is bijna constant verlicht van de flitsen van wel 2-3 flitsen per seconde. Een schitterend schouwspel maar wel wat beangstigend. Hoeveel last aan wind en regen zouden we daarvan mee gaan krijgen. De volgende dag hebben we dat maar eerst eens aangezien en zijn een dag blijven liggen. Ook overdag de hele dag onweer in de verte. Wel lekker om eindelijk eens uit te rusten.

Eindeloos onweer
En het bleef maar onweren. De hele dag maar door. Soms op grote afstand, soms heel dichtbij.
De wind die er uit kwam viel mee en de regen bleef in de vorm van buien die je goed zag aankomen. Toen begon voor ons het echte zeilen. Omdat de wind in de zuidhoek bleef zitten zijn wij noord getrokken en zijn naar Corfu gegaan. De ligplaatsen aan de kusten zijn geweldig. Prachtig helder water. Zo helder dat je zeker 10 meter diep je anker, tussen de vele vissen door, op de bodem kunt zien vallen. De plaatsjes en baaitjes zijn idyllisch en pittoresk. Met als toppers de Paxos-eilanden en Parga. Geweldig ! Op die eilanden was het zelfs nu nog druk. In de top zomermaanden wordt daar gevochten om een ligplaats. Eigenlijk nergens betaal je liggeld en de restaurants / tavernes zijn heel betaalbaar zo niet goedkoop. Wij hebben vaak visschotels aan laten rukken met veel inktvisachtige dingen. Maar ook voor de vleesliefhebber is er van alles.

Storm
Op de terugweg van Corfu zette de wind door en zochten we de goed beschutte haven van Syvota op. De wind zette ’s avonds door tot een 8 – 9 Beaufort. En ook al lig je beschut, de boot stampt erover. We moesten een dag met die aanhoudende harde wind blijven liggen. Het gierde er de hele dag over. We zijn met een huurscooter naar de golven gaan kijken en die liepen op tot verdiepingen hoog. Prachtig maar . . . je moet niet toevallig een baaitje gekozen hebben om op anker de nacht door te brengen aan een lagerwal.

Een week later voeren we van Groot Vathi naar Kioni en kregen onderweg windkracht 8.
Dat kwam opzetten in minuten. Zo uit het niets. Gelijk meters hoge golven met brekers. Wij de eerste beste “veilige” haven in. Dat leek Kioni. In de haven van Kioni was amper een veilige plek en een opgepikte mooring bleek aan een 8 mm lijntje aan z’n anker vast te zitten. Gauw loslaten ! Voor de haven lijkt een beschutte baai. Daar heen gevaren en op zo’n 7 meter diepte voor anker. Bij de eerste poging krabde het anker direct al en dan is het zo weer 30 – 70 meter diep. De 2 de poging leek te slagen. De boot lag en de achtergrondspeiling gaf aan dat het anker niet krabde. Zeilpakken uit en eindelijk tijd voor de lunch. Ja, mooi niet. Hooguit 10 minuten later; het schip dwars op de golven recht op een rotswand af. Dan wil je wel snel buiten zijn. Motor aan en van de rotsen weg. Anker op en toch maar naar de (on-)beschutte haven.
Achter een kademuur vast met alle lijnen die we konden vinden zodat op elke bolder, lier en kikker een lijn zat om de klappen van de golven wat te verdelen. En als je dan ook ziet wat een reuzengolven zo’n haventje binnenrollen dan realiseer je je dat je echt aan een grote zee zit en de havens hier echte zeehavens zijn. We hebben daar geen fijne nacht doorgemaakt.

Windhoos
Een paar dagen later varen we met een dikke wind op alleen een fokje weer naar een volgende haven. Rond om wat flinke donkere wolken en regenbuien. Daar waren we onderhand aan gewend. Niks aan de hand dachten we tot . . . we op nog geen kilometer afstand aan stuurboord een waterhoos zagen. Een witte slurf van een paar meter doorsnee van de wolken tot op het water en daar rond omheen vanaf het water een soort fontein van water een meter of 5 hoog. Wow ! Mooi ! Maar wat nu ! Het kreng leek recht op ons af te komen en met een waterhoos hadden we geen ervaring en wilden dat niet krijgen ook. Motor gestart, zeil weg en foto’s maken. De hoos trok wat naar bakboord, dus wij naar stuurboord en zo ontweken we op zo’n 250 meter een nieuwe ongewenste ervaring. Het zien van het ding was genoeg. De hoos was toen we hem voor het eerst zagen mooier dan toen we de tijd vonden om te fotograferen, maar wij kozen voor lijfbehoud boven de mooie foto.

En nu
Zeilen is zeilen. Als je vaart maakt je overal avonturen mee. Wij hebben in die 3 weken weer een mooi logboek vol met avonturen. Te veel voor twee A-viertjes. Voornamelijk toch wel lekker weer. Uiteindelijk een keer of 3 het zeilpak aan moeten hebben en niet eens voor lang. Wel werden de avonden snel korter en vooral kouder. Als de zon weg was, was het gelijk echt koud. We hebben ondanks alles of misschien wel door alles een hele fijne avontuurlijke vakantie gehad.
Voor de volgende keer dat we gaan zeilen in Griekenland ( of Turkije ) dan liever een maandje eerder. Ook lijkt het ons een schitterend gebied om later op eigen kiel heen te gaan en eens een aantal maanden te blijven. Heerlijk weer, prachtig zeilgebied, aardige bevolking en goedkoop.

Natuurlijk is er ook een logboek bijgehouden en komt er weer een fotoboek van deze vakantie.

Frans van Buuren / Janny van der Jagt