12/13 SPANJE - PORTUGAL

SPANJE SPECTAKEL

VAN HET ANKER GESLAGEN

Liggen we nu goed voor anker. Nee, we komen te dichtbij de buren. Hij staat al aan dek te schreeuwen en lichtsignalen te geven. Anker op. Dat gaat niet. De ankerlier doet niets meer. Alleen maar meer ketting geven. Bijna alle 60 meter is eruit en we kunnen net op tijd terugmotoren. Wat is er aan de hand. En nu. Geen tijd voor onderzoek. Het waait veel te hard. En straks knallen we tegen de buren aan. We halen direct anker op. Dan maar met de hand de ketting binnenhalen. Het dek ligt bezaaid met ketting. Na een half uurtje beulen is het anker weer aan boord en kunnen we veilig wegvaren. Rust voor ons en de in paniek geraakte buren. ’t Ging ook maar net goed.

Na een paar Ria,s (soort fjorden ) in Noord Spanje gaan we verder Zuid. Er is harde wind voorspeld en voor de ingang van de Ria van Vigo liggen een paar eilanden met de mooiste stranden van Europa.
Wij daar heen om te ankeren, de eilanden te bekijken en de storm veilig af te wachten voordat we verder gaan.
“Wat gaan we opeens te keer” zeggen we tegen elkaar om 3 uur ‘s nachts. Toch maar even buiten kijken. SHIT !!! Het anker krabt. We liggen bijna midden op zee. Gauw anker op. De golven zijn niet echt ernstig maar de windmeter geeft toch bijna 30 knopen = harde / krachtige wind aan. Rustig anker op en terug naar de kust om opnieuw te ankeren. Bij het laten vallen van het anker ratelt opeens bijna de volle lengte van de ankerketting en dat is 60 meter, spontaan en niet te stoppen rondom de lier naar beneden. De elektrische ankerlier doet niets meer behalve de ankerketting eruit geleiden. Dus even een spannend uurtje en dan in de nacht terugvaren naar de veilige haven van Vigo. De volgende dag blijkt de ankerlier echt in puin te liggen. De hoofdas gebroken.

BERGEN IN ZEE

Op weg van de ene Ria naar de volgende zijn we van plan om lekker uit de kust te blijven om ondieptes te vermijden. Zo doen we dat ook en motoren ruim de zee op als er opeens een muur van mist naar ons toe drijft. We zien niets meer. Wel komt er opeens, tegen alle verwachtingen in, wind. Wel tegen maar voldoende om te zeilen. We maken een mooie slag parallel aan de kust. En na een uurtje of twee . . .EEN BERG midden in de zee. Waauw. Keren. Zelfde weg terug en kaart bestuderen. Ja hoor. Er staat 1 mini groepje rotsjes ver de zee in en in de mist hadden we geen idee hoever we uit de kust waren. Maar na een halve dag in de mist varen en deze ervaring hebben we de dichtstbijzijnde haven gezocht. En daar was in de Ria weer geen mist te bekennen.

BETER

Dan denk je; Alles gaat fout. Maar nee hoor. Daarna ging alles goed. De wind draaide Noord. ( De Portugese Noordpassaat ) En zo deden we de volgend plaatsen aan:
Laxe, Een plaatsje in een Ria waar we met de Lunde heerlijk voor anker lagen.
Finisterre, Daar zijn we naar het eindpunt gelopen en het “ Einde van de wereld” gelopen. Een leuk plaatsje.
Muros en Portosin, Twee plaatsjes aan een zelfde Ria. Daar lagen we ook steeds voor anker. Heel gezellig met de Mero vis barbecueën op de COBB.
Vigo, Een wat grotere plaats waar we net tijdens een tweewielerfestival met crossfietsen en crossmotoren waren.
Porto en Lissabon. Zie verslagje hieronder.
Sines, Een leuke ankerbaai met een lief dorpje met witte huisjes. En een LIDL met Griekse yoghurt en Hollandse stroopwafels.

SANTIAGO DE COMPOSTELLO

Dat heeft niets met zeilen te maken. Maar Janny heeft eens een stuk van het pelgrimspad gelopen met haar vriendin Annie. En nu konden we vanuit Muros vrij makkelijk de aankomstplaats Santiago de Compostello bereiken. We hebben daar een dag en een nacht doorgebracht van ’s middags tot de volgende middag. En het was geweldig. Een adembenemende kerk met heel veel goud en glitter. Eind van de middag en ’s avonds heel veel muziek en gezelligheid. ’s Morgens het binnenkomen van de pelgrims / lopers. Een geweldig gezellige sfeer. Echt “A place you have to be”.

VERRASSING PORTO

Porto is de grootste Zeehaven van Portugal. Maar in Porto zelf is geen haven. Wel iets Noord ervan. Het havengebied heet daar Leca, de haven Leixoes en het plaatsje Matosinhos. Met bus of metro 10 km naar Porto zelf. En dat ligt op een aantal bergen. Een klein SanFrancisco. Dus om de stad te zien is alles berg op en berg af. Met onze buurman Christiaan hebben we de stad onveilig gemaakt. Het gezellige oude centrum is rondom de rivier de Douro. Daar zijn ook Port en Sherry huizen van o.a. Sandeman. We hebben er heerlijk en goedkoop gegeten en prachtige schoenen gekocht. Eigenlijk was alles goedkoop in Porto en zeker de haven.

SHISHCO ALS HOTEL IN LISSABON

Het aanlopen van Lissabon was natuurlijk weer tegen het tij in. En dit tij zette ons zo dwars weg dat we bijna op een zandplaat liepen. Lissabon is een geweldige stad. Het oude centrum met het hoofdplein aan de rivier de Taag. De antieke trammetjes zijn geweldig en gaan steil en door de nauwste straatjes. Janny’s zoon Jelmer is daar bij ons aan boord gekomen om mee te gaan naar Casablanca. We hebben door de stad gezworven tot we tot de knieën versleten waren. En ’s avonds lekker salsa dansen bij een live big band in een kroegje vlakbij de haven. Het is allemaal horeca daar en zeker rondom de havens.

AFRIKA
En dan op naar Afrika


CONTACT:

Mobiel: +31651501059
E-mail: shishco@live.nl
Het kan even duren voor we weer contact hebben, maar je krijgt altijd een reactie.

AIS volgt ons, zie:
http://www.marinetraffic.com/ais/nl/shipdetails.aspx?MMSI=244630614